29 Nisan 2010 Perşembe

suçlu sıçancıklar...!!







Suç işlemek… ne kötü bir kavram…!!! Ne altından kalkılmaz bir duygu olsa gerek. Kontrolsüz bir beynin bedelleri. Herkesi Allah yaratıyor da neden eksik yaratıyor bilinmez. Ya da kişiler neden eksikliklerini tespit edip, gidermezler, gelişmezler, ışıl ışıl durmazlar hayatta??

Suç işleme potansiyeli genetik midir acaba? Ya da çocukluk, eziklik yine devreye giriyor mu? Zor bir seçim aslından bir insan için. Ama sanırım yapılırken pek seçim olmuyor. Gerçi planlı olanları da var. Planlayarak yapmanın cezası daha ağır oluyor. Ceza deyince ne rahatlatıcı bir duygu cezasını bulmak….. kötüler ceza ile iyileşmiyorlar ki..!!!! zavallı onlar… hayatın namümkünleri..yaratılmışlar işte o kadar. Hep diyorum ya yer kaplıyorlar hayatta. Diğer insanların oksijenlerini emiyorlar. Faydalı birey olmayı reddediyorlar, anlamıyorlar. Sevgisizler, sevgisiz büyümüşler ne sevmeyi ne sevilmeyi tadabilmişler…

Bir insan kötü düşünerekte suç işler..!!! suç illaki cezai hüküm gerektirmez. İnsanın kendi kendine işlediği suçlar vardır. Belki kendinden başka kimse de bilmez. Aileden gizli sigara içmek gibi mesela en basit suça, suç sayılana başlangıç..!! iyi bir şey olmadığından kabahatli davranışlara giriyor. Ve yalan atmaya ve inkar etmeye yönelir insanlar. Alışkanlığa mı dönüşüyor nedir çoğu kez????

Ah bu çocukluk dönemi….!!!!!!! Çocuğun karakteri 7 yaşına kadar otururmuş. Ama bizde evlilikler sağlıklı yapılmıyor ki çocuk sağlıklı olsun. Sonra o çocuk gidiyor başkalarının canını yakıyor. Düşünme mekanizmaları gelişmiyor. Sebeplendirip iyi hal olarak sonuçlandıramıyorlar. Ve aramızda dolaşıyorlar. Ne kötü…!!!! Darmadağınık bir hayatta, darmadağınık, suç işleme potansiyeli olan başka kişiler edinip gruplaşıyorlar. Büyüyorlar yaşça. Yaşadıkları süreçte hep içinde hata olan davranışları yapıyorlar. Ya arkadaşının karısına göz koyup adileşiyorlar, ya düzgün bir kardeşleri varsa onun çevresine girmeye çalışıp daha üstün gözükme planları yapıyorlar, ya iş arkadaşlarının kuyusunu kazma, onu küçük düşürme , ayağını kaydırma güdülerini güçlendiriyorlar. Düşünce suçu işliyorlar anlayacağınız. Dengesiz ve uyumsuz bir birey olarak huzur kaçırıyorlar. Sinek ufaksa da mide bulandırıyor. Bir de düşünsenize bu kişiler yakın çevrenizdeyse üzüntü duyuyorsunuz onlar için. İyi dilekleriniz ve yapıcı tutumunuz kar etmiyor. Kalbi katılaşmış, kafa tası kalınlaşmış çünkü. Uzatıp elinizi ona yardımcı olmak o kadar zor ki!!! doktorluk vaka. Ama sevgiyle beslenmedikçe de çözümsüz vaka bence. Diyorum ya acımaktan başka yapılacak bir şey yok suçlulara. Bir insan da nasıl utanma duygusu olmaz acaba?? Hani deriz ya yüzünü eşek derisi kaplamış diye!! Alışmış herhalde ailede aşağılanmaya normal geliyor onlara… sıra dışı hareketlerde bulununca dikkat çektiğini mi sanıyorlar acaba?

Evdekileri düşünmeden bütün yemeği gizlice bitirenler,para saklayanlar,okuldan kaçan çocuklar, karılarını dövenler, ödeyemeyeceklerini bildikleri halde arkadaşlarını kefil yapanlar,kişiyi sevmediği halde beleşten bir evde kalanlar, gizli gizli karşı komşuyu dikizleyenler, kapı dinleyip dedikodu yapanlar, aldıkları bir şeyin parasını da söyleyip, kullanmaktan ziyade göstermekten zevk alanlar….say say bitmez suçlu haller. Hani muhtaçlıktan ekmek çalan ceza yatıyor bunlar elini kolunu sallaya sallaya dolaşıyor.

Tek başına suç işleyenler ,kendilerine yapıyorlar. Mesela doktorun yemeği yasak ettiği bir şeyi yemek istiyor bir hasta. O kendine iyi etmiyor. Zararı kendisine işlediği suçun. Ama göz göre göre başkasını incitmek, birinin acısından beslenmek pek insanca görünmüyor. Birini güldürmekten haz almaktansa, ağlatıp zevk almak nasıl bir egodur ki? kendi kendilerine kaldıklarında ne düşünüyorlardır acaba bu insancıklar? Nasıl bir psikolojileri vardır ki?
Kaşına kaşına sırıtıyorlar mıdır acaba oh ne iyi ettim yaşasın diye? Yoksa bir taraflarında insanlık var mıdır? Pişmanlık, utanç, üzüntü gibi duyguları yaşıyorlar mıdır? Yaşasalar kötü kalmazlardı ki öyle değil mi? Ben varım demeye öyle geç başlamışlar ki, sonradan görmeler gibi azıtıyorlar işte. Varlılarını , dikkat çekmek, şiddet kullanarak delikanlılık yapmak, bilgiçlik taslamak gibi ispat etmeye çalışıyorlar.

Bu yeryüzü zararlılarına ne yapmak lazım??? Bir fikri olan var mıdır? Öbür dünya ile avunarak ömür tüketeceğiz anlaşılan arkadaşlar..!!!!

İyilik okulları mı açsak? İyi düşünebilme ve kalbini de katabilme terapileri mi düzenlesek? Bir tılsım mı yapsak? Vicdan mı eksek? Bir hap mı icat etsek bilemedim ben. Bildiğim tek şey bu kötüleri başkasından dinlerken de, bizzat yaşarken de acı çektiğimdir. Üzüldüğüm halde elimden bir şeyin gelmediğidir. Yapıcı tarafımı yapamayıcı olarak görüp çaresiz kaldığımdır.Bu kötüleri kırmızıya boyamak lazım ki, bilmeyenler zarar görmesin, yara almasın, uzak dursun..!

Suçlu, mutlu…suçsuz, mutsuz yaşıyoruz işte…………..

Sevgiyle iyi kalın..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

yorum yaz