optik fuarı için istanbul'a gidecetim. annem bırakacaktı havaalanına. geç gelince endişelendim yetişemeyeceğim diye.neyseki dardanelin maçı varmış o hafta futbolcular, valizleri derken hıncahınç dolu salon, yetişmiş oldum.
içeride rastladım çiler ablaya(bakır). yanında günay abla (dereli), uğur bakır, annesi ve babası ali amca vardı. uğur'u uğurlamaya gelmişler.
ali amca güvenlikte hayıflanıyor...,vermem o çakıyı bana arkadaşum heduye ettu diye:)))memur arkadaşlar da, amca çıkarken vereceğiz bununla giremezsin diyorlar:)) onları izlerken geldi aklıma...,bizim ali amca bundan 30 yıl evvel tüpü bittiğinde tüpçüyü arar, adres falan vermeden ttuupppp biitttttuuuuuuu deyip kapatırmış telefonu:)) bilirlermiş elbette onun olduğunu gönderirlermiş tüpünü. insanın aklında kalıyor işte bu anılar. o yılların çanakkalesinden kaç çınar aldı ki zaten..karşılarına oturup eskileri onlardan dinlemek istiyor canım.. onları yazmak değil videolarını yayınlamak lazım:))))) komikler, şekerler, bir dünya anı dolular çünki...
ilk oturduğumuz inönü caddesinde ki evde sağ yanımızda niyazi önen'ler otururdu. duruyor hatta aynı haliyle. şimdi ki ton tv nin olduğu ev.... babası baki amca onların bahçeye kaçan bütün topları keser, anadol arabasına su kabı yapardı:))) öbür yanımızda senatör imadettin elmas'ın eşi ruhima teyzenin o şen kahkahaları gitmez kulağımdan. bana hamileliğinde annemi doğuma ruhima teyze yetiştirmiş. haaaa bir de ali ve volkan suda'nın köpekleri vardı adı yetiş. onlarda niyazi abilerin altında otururlardı.ne korkardım o köpeten ben......sokağa oynamaya çıkamazdım...belkide annem tembihliyordur köpeği salsınlar da ben oynamaya çıkamayayım diye:)))))
yaaaa işte böylee çocukluğudan, caddeden aklımda kalanlar......:) hey gidi günler heyyyyy 30-35 yıl öncesini yazıyorum.yaşlanmışım yahu ben.....!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yorum yaz