21 Aralık 2009 Pazartesi

ilk aşk unutulur mu hiç sizce:)))


orta son sınıftaydım tanışdığımızda. ne aşık oldum ona ben... tam 6 yıl öldüm bittim aşkımdan. o zamanlardan belli normal aşık olamıyorum demek, anormalim ben:))))

almanya'da yaşıyorlardı. 1 yıl sonra kesin dönüş yaptılar. lise 1 e başlamıştım. o lise nasıl bitti hala anlayamadım. bir sürü insan biz liseden arkadaşız diyor bana. ben sadece zafer'i hatırlıyorum o yıllardan:))) ders mers hakgötüre, iyi bir kopyeciydim sadece.

nasıl kısacık anlatmalı bu hengameli ilk aşkı bilemedim. kısaltmaya çalıştıkca uzuyor konu..ailem istemedi onunla beraber olmamı hiç. hayat bu ya....yıllar önce babamla babasının bir davası olmuş, hiç sevmezlermiş birbirlerini. eee napalım biz sevdik, olanlar oldu:))

özlü bir sevgiydi bizim ki. birbirimizin bir dediğini iki etmezdik. o liseyi bitirip üniversiteyi kazandı. filolojiyi. alman dili ve edebiyatı. veee gitti..!! o yıllar bırakın cep telefonlarını, ev telefonlarından otomatik arama bile yok. postaneye bağlatıp başında bekliyorsunuz 3-5 saat.
zafer orada bir çerezciyle arkadaş olmuş, sırf telefonu var diye:)) ben orayı arıyorum sesini duymak için. arıyorum daa tam postane bağlıyor annemler geliyor eve. konuş konuşabilirsen.

birgün istanbul'da halamlardayken aradı çabuk ankara'ya gel özledim diye. hemen döndüm çanakkale'ye. annesi rahmetli feriha teyze çanakkale'deymiş. bu arada bir sürü ailevi sorun yaşadılar. boşandı anne ve babası. babası nur abla'yla evlendi. feriha teyze çok üzgün oğlu ankara'yı kazanınca o da taşındı diğer çocuklarıyla ankara'ya. neyse ben hemen ziyaretine gittimannesinin. akşam geri dönecekler ankara'ya. zafer gel demiş bir kere......gitmezsem olmaz..!! çünki babasıyla beraber üniversiteye kayıt için gittiklerinde ben de dön demiştim ona. babasına haber vermeden binip gelmişti ilk otobüsle. adam oğlan kayboldu diye enfaktüs geçirmişti:)))) gittim tabi ben de. bu seferde bizimkiler kriz geçirdi..!!

baktılar bu böyle olmayacak, istediler beni nişanlandık bu vesileyle. o daha öğrenci, ben üniversite sınavlarına falan girmiyorum. kıskanç zafer istemiyor okumamı. 1 yıl falan nişanlı kalmışızdır herhalde. yine ankara'da nişanlı nişanlı, mutlu mesut onlardayken babamlar çağırdı çanakkale'ye bizi....gittik!!!! bir gece operasyonu ile filmlerdeki gibi biri kolumdan biri bacağımdan karga tulumda 3 araba kaçırdılar beni zafer'in yanından. istikbalime mani oluyor diye. asos'ta ki motelimize götürdüler. bungalowlar var ama orta yere çadır kurmuşlar bungalowda yatarsam arka camından yine giderim diye. çadırın önünde iki adam, beni bekliyorlar. hey gidi heeyyy....aşkıma mani oldular hahahahhahahayyyy.

çok görmeyin ne olur bırakın seviyorum şarkısını çok söylerdim o yıllar gönül yazar'ın:)) ben acıların çocuğu küçük leyla olarak...yüzlerce şiir yazdım ona..paylaşmak isterim bir tanesini sene 87 de yazdığım......

bu şehirde nefesin olmasın.!!!
teneffüs etmeyelim aynı havayı...
ayak izlerini bırakma sokaklarda!!!
takip etmeyeyim amansızca seni......

yıllar geçti üzerinden. ben üniversitede iken aradı birgün beni. almanya' ya uçacak,uçak vaktine kadar da bana uğrayacak. işini gücünü kurmuş antalya'da yaşıyor o yıllar, bir de kız arkadaşı var alman, zafer o'nu ziyarete gidiyor. ve de bir sürü hediye almış kıza bana gösteriyor onları eşşek:))) bana gelmiş eli boş sallana sallana..!...

artık alman'ya da yaşıyor, görüşüyorum tüm kardeşleriyle. en küçük kardeşi bülent'le (biçer) hiç ayrılmadık zaten. komşuyuz uzun yıllardır aynı apartmanda. bu apartmanı da zafer'in babası yapmıştı. ergüven ile evlendiğimizde, kayınpederim ondan aldı bu evi bize...biraz karışık:))))

yazları geldikce uğrar zafer. annem şaşırır hatta yıllar önce aşık olduğum bir insanla nasıl birşey hissetmeden arkadaş olabilirim diye. takılır zafer'e küçükken serseri birşeydin ne biliym ben senin mükemmel bir aile babası olacağını, hele almanya'da yaşayacağını. bunu da alır başımdan giderdin diye:)))

aklıma geldi öyle fotoğraflara bakarken..,erkek ve kadının sevda farkını bir sonra ki yazımda eklerim bloğuma.

zafercim...... seni, eşin tamara'yı, güzel çocukların max, lara ve ufaklık tom'u sevgiyle öpüyorumm. kendinize iyi bakın:))

sevgiyle kalın...!!

1 yorum:

  1. VAY HARIKAM BE. HER OKUDUGUMDA TÜYLERIM DIKEN DIKEN OLUYOR. GERCI BIRKAC ÖNEMLI AYRINTIYI UNUTMUSSUN-MESELA KRISTAL KÜL TABLASI GIBI -AMA OLSUN, BENIDE TEKRAR O GÜZEL GÜNLERE GÖTÜRDÜ SENIN BU ANIN TESEKKÜRLER

    YanıtlaSil

yorum yaz