kendimin, bireyselliğini, fark ettikten sonra başladı yaşam... nüktedansı zaten,herşey kadar.YAŞAM dilimlerini düşününce, nereden kesilip, bölündüğünü de anlıyor insan...en lezzetli dilimleri kimin ve ne için yediğini de...
bazıları büyüyüş diyorlar adına, bazıları tecrübe,bazıları kendini buluş.... kaybedenlerle zaten yok işimiz... yani kaybederken ,kendilerinden geçenler demek daha doğru.. bu kişiSEllik değil haaaaaa bireysellik...!! yani bu sahnede oyununu oynarken,,, kendini olanca açıklığında, oynayabilmekte ki hüner.. seçtiğin ya da sunduğun rol ile bütünlük içinde kendinsel olma sadeliğinde bir sunum... bireysel olma hali ; kişiselliğinle bütünleşen, iyi oynanan, rol manasında kullandım... sözcüklere yeni manalar yüklemek lazım belki de yeterli olmaları için...... pek bilirim ya...:) deyip ,yine kendimle dalga geçmek istemiyorum bu sefer.... aydınlanmış ve aydınlık olduğumu biliyorum.. belki geceyi sevmeme sebeptir...,,,,, geceyi sevenlere ışık olmak.. derinden gelen seslere kulak vermek lazım... ''ısrar etmeeeee'', ne sözde, ne düşüncende, ne dileğinde... akışına bırakarak ama salıvermemişliğimizde ki,bilinci ,sevgiye kullanarak devam etmek,, akarak.. gürül gürül enerjiler üreterek...
sevgiler
HARİKA SAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yorum yaz