21 Şubat 2013 Perşembe

BU KADAR MI DARGINIM BANA...

bu kadar haketmediğim şeyi nasıl çekmişim hayatıma....gaddar, acımasız, kararsız...yaparken cüretkar,dönerken korkak..merhametsiz,sevgisiz,bana bunları yapınca mutlu olan insanlar.....beni üzmekten beslenen,gücendiren,küstüren,ağlatan insanlar.bunların hepsi aynaysa....ben kendimi hiç sevmemiş miyim..??bir tatlı sözüne hasret kaldığım aşklarım olmuşşş.benden esirgediklerini, ortalığa savurmuşlar.vvııyyy çok fena... olanı biteni affedince değişir mi herşey?? mideme oturmuş hazımsızlıklarım olmuş, korkular biriktirmişim,gardımı alayım derken güçsüz düşmüşüm,,güçsüz düştüğümden dolayı güçsüz bulup ,ona gücümü  vermişim...bu benim kendi seçimimden doğan mutluluğum,,,onlarda yer edinemediği içinde mutsuz olmuşum..

her arada,ben düşünüp nerede sorun olduğunu ararken,onları yeni edinmişliklerinde bulmuşum..kendime vermediğim değeri,böylece onlardan da değersizlik görerek almışım..bu daha küçültmüş,daraltmış içimi..kimse beni incitemez derken,kendimi dövmeyi seçmişim...bu sefer çok canım yanmış sanırım..fazlaca kaçırdım..elinde olmadan, her türlü kötülüğe rağmen,sevmeye devam etmek nasıl birşeydir hala çözmüş sayılmam doğrusu...bu nasıl bir mazoizm.ben kendime neler ediyorum böyle?? hemde kimsenin umrunda değilken...bu nasıl takılı kalmaktır yapılana,üzüntüye..bu nasıl bir kendini kapatmaktır, sel gibi akan sevgilere...bu kadar mı dargınım kendime??kolaylarıma ne oldu benim?? neden herşey zor ve tatsız?? herkese sevgi,neşe,hoşgörü,iyilik dağıtan ben,,,neden kendime gelince nutkum tutuluyor??ağlayınca boşalır  mı acaba içim?? yoksa düşüncelere boğmadan,atmalı mıyım kendimi dışarıya...dönünce beni karşılamasa bu düşünceler...herkes gibi yırtık bir eşofmanla çıkabilsem,,,saçmalayan sarhoşlardan olsam bir kere...gözümün, kime neden baktığını bilmeden,,başka başka yerlerde uyansam..hatırlamasam,basit  düşünsem herşeyi,basite indirgesem,herşey daha kolay olur mu ki?? sorumluluklarım mı ezdi beni bu kadar? yakışanı yapmak derken,bu kadar yakışıksız tavırları olanlara sevda duymak ne ki??? zaman kazanmak isterken ,zaman kaybedişlerim ilginç......kendimden önce sevdiklerim yanlış...karamsar değilim ama.....MUTLULUĞUMU KAYBETTİM. HÜKÜMSÜZDÜR..:)))

SEVGİLERİMLE

HARİKA SAN

ççookkk eskilerden bir zaman yazdıklarımı toplamaya karar verdim kendime mektuplar adı altında..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

yorum yaz