13 Nisan 2013 Cumartesi

BİR BAHAR SABAHI ....

nihayet herşey eskimişti, nihayet herşey yabancı.. kendini deneye deneye en nihayetinde olması gerekeni yaşıyordu.. yaşanmışlıklar mazidir ama hatır vardır ya..., hani gak dediği zaman ,kendi sevgine hürmeten ya da merhametinden ,yok yok insanlık diyelim adına ..olur da aranır isen tereddütsüz koşarsın, kendin gidemezsen ,bir yerlerden yetmeye çalışırsın.. ( tabi bunlar benim sevgi klavuzumun içinde olanlar, bana göreler yani..) peşine gittiği ya da gitmemesi gerektiğini anlamaya çalıştığı evreler, alışkanlıklar... sanki başka beden , başka ten, başka sevgi yokmuşçasına hüzünler.. kendini yoksun bırakmaktan edindiği alışkanlıklar... izin verdiği küstahlıklar.. kimse yok ise kabul görmeler.. şımarttığı ruhun, acımasız tacizleri..!! vayy beee ne acı çekmeye planlanmış bir yaşam..!! yazıyor olmalıydı..kendi hayatının ,hiç yaşamadığı ,belki de o'na göre değişik bir zaman dilimini.. yazıyor, çiziyor, belki de kafadan atıyor olmalıydı.. kendine şaka yapıyor da olabilirdi.. artık yabancı olanla , içinde ki yakını kaynaştırma çabası senaryosuydu.. çocuklar yapsa hhaasssstiirrr diyeceği basit bir senaryo.. ilk deneyim kadar masum bile değil.. sahipsiz gece yarılarından fırlayamamış ,duyguların ,sahipli içe dönüşleri.. binbir türlü insan güzelinden, insan samimiyetinden sıyrılıp , konu ararcasına üsteleyişleri... pppehhhh hastalığa bakk..!! teşhis nedir bilinmez de tedavisi de uzun süren , ışıklı yollardan ,zorlu patikaları yürüyeceğim deyişler.. insanoğlu işte... yol ayrımında seçimler hepimizin öyle yaa.. yapayalnız bırakılışlarına, seviliyorum diyerek sığınamayacak kadar kendine itirafsız, itirafsızlığında, savunamayacak kadar aciz.. ve artık içinde ki kutsallığı kaybetmiş kadar basit..!! sabahlar yaşıyordu.. sabah güzeldi elbet.. akşam da güzel olacaktı.. 6 saat kadar kaybı da olmadı.. kazançtı bu.. ilk defa karlı uyumadı.. uyuyamadı.. sindirdi... seyretti.. ne güven , ne mutluluk, ne ihtimam zaten hiç biri yoktu.. ama bu sefer daha da yoktu.. yedek kulübesi..... mmmmm   büyük maçlar için itibarlı olabilirdi...  ama kendi içinde ki değerlerle örtüşmeyen tercihlerine, ilk defa, sonlarına alışmaya başladığı yegane güzel,sıradanlığından hoşnut uyanıklardandı o sabah...  bazen bitirmek gerekiyordu belki sağlık , belki para... belki yaşam... anlamak için ,geriye kalanı...

SEVGİLERİMLE

HARİKA SAN...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

yorum yaz