MUTLULUK VARILACAK YER DEĞİL , YOLCULUĞUN KENDİSİDİR
Baron Edouard-Jean Empain 1970’lerde dünyanın en mutlu insanlarından biriydi. Fransa’nın en zengin ailelerinden birine mensup başarılı bir işadamı, sosyetenin ve medyanın gözbebeği, burnu havada,
küstah bir aristokrattı. (Galiba Belçikalı idi, ama Fransa’da yaşıyordu.)
Sonra 1978’de birgün, teroristler tarafından kaçırıldı. Küçük parmağını kesip ailesine gönderdiler. Kendini beğenmiş baronun, salya sümük ağlarken, kendini kaçıranlara yalvarırken çekilmiş video kasedini basına dağıttılar.
Fidye ödendi, Baron serbest kaldı. Ama karısı, çocuklarını alıp gitti. Baron iflas etti.
İnsan içine çıkamaz hale geldi. Hayatı yıkıldı.
*
Bu olaydan yıllar sonra, 1993’te, VSD adlı bir dergi, bir zamanların bu gözde milyarderini bulup,
röportaj yaptı. Empain, gazeteciye şöyle diyordu:
"İkinci bir hayat yaşadığım için çok şanslıyım.
Artık çok farklı bir insanım.
Evet, kaçırılmak ve hayatımın yıkılması belki benim için iyi oldu aslında.
Eskiden, iyi şeylerin hep ileride olduğunu düşünürdüm.
Hep, bir şeylerin peşinden koşar dururdum.
Ertesi günkü bir randevu, iki ay sonraki yönetim kurulu toplantısı...
Yaşadığım anı fark etmiyordum bile.
Artık geleceğim yok, bugünüm var, şimdim var.
Geçen her saat güzel, keyifli.
Yaşım 56, bundan sonra değişecek değilim.
Kendi kendime soru da sormuyorum.
Neysem kabulüm, oyum.
Sonra ? Sonrası yok.
Ama yaşamaktan zevk alıyorum, her anın tadını çıkarıyorum.
Nihayet bir bilge oldum galiba...
Mutluluk denilen şey, belki de budur !"
Mutluluk varılacak yer değil, yolculuğun kendisidir...
www.yenibiris.com/HurriyetIK
http://www.facebook.com/home.php?#/group.php?gid=8543727417 insan kaynakları yönetiminden sevgili ekrem öztürk'e teşekkürler..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yorum yaz