KOŞUYORDU BIRAKTIĞIMDA…

KOŞUYORDU BIRAKTIĞIMDA…

Kendisini dinlerdi şarkılardan,kendini okurdu.kendine bakardı fotoğraflardan, takdir ederdi yaptıklarını…ve kendini o kadar severdi ki…ondan az gelirdi sevilmeler…dahasını isterdi..Hissederdi düşünürken erkeğinin parmakları alt dudağının üzerindeyken tanımlarcasına dokuyu ,nefesi de kulağında…deyişini fısıltıyla beğenisini….isimleri alt alta geldiğinde bile heyecanlanırdı..bilemezdi ki giden,, gittiği gecelerin, karanlığında oluşturduğu ve yeşile ulaşan kırmızı ışığı.Dururcasına değildi geçişken yeşil…kendini alabildiğinde verebiliyordu sonsuz zevkleri..karşısındakine….

İçi geçerken bile gün ışığında, içinden geçen; karanlığın sakladığı, o istemediği temastı yine de. Şehveti, yerinden kaldırılıncaya değin orada beklerdi öylece mahzun kadının..

Adı umuma açıktı bi kere diğerinin…. Yapmıştı yapacağını.Arkası çorap söküğü gibiydi ihanetin.ihanet denmezdi aslında…O sevdiğindeydi. Olmayı becerebildiği yerlere, gelemedi bir türlü fikrini bırakıp…oluyordu….oluyorlardı.. En rahat olduğu yer, görünmeyecek olduğu yerdi adamın. Keza taşıması yoktu, bulunduruyordu onu, vazgeçemeden kimseden..en güçlü silahıydı kadın…..! , ruhsatsız ve vukuatsız…

Yine de her aşk ödüldü aşkın içinde…kelimeleri, cümleler, cümleleri de paragraflar yapar dururdu…konuşmaları da öyleydi..uzun uzuunnn…soluklanmaktı ayrılıklar,,,umut doğuran , umutsuz haftalar geçirirdi kendiyle…yaşadığına göre, içinden çıkılmaz bir hal olmamalıydı bu..herkesin bir çıkış noktası varsa….giriş bile olabilirdi belki bu onun için…bordaları pembeleştirmekte güzel olmalıydı….dansı bitmedi kafasında hiç…hep bir ritme ayak uydurur,becerirdi de…

Erkeğini bir adım geride hissettiğinde..gider gibi yapıp, dönüverirdi..burun buruna gelmek için..O anı yaşamak,anın neler getireceğini düşünmemekle olmazdı tabii…bilirdi O gerisini...yaşam tadında içerdi kahvesini…en hoşuna gidenlerdendi…tadına bakmak….açlığa tahammülü olmasada , doyuvermekte değildi tercihi.

Biteceğini bilmekle, bitmesini istememek arasında gidip gelirken rastladı bitmeyene…bilemezdi bakalım kalemi bu ölümsüzlüğü nasıl yaşatacaktı…bir isteği vardı…mürekkebin rengini değiştirmek…yansımaları çok severdi…o anları fotoğraflamayı da..!! her şeyin çok daha güzel olacağını bilmekle sabırsızlanıyordu..sabretmeye sabrı yoktu… ve koştu…usulca..onu en son koşarken bıraktım…

Sevgilerimle….
Harika san


Rafet El Roman - Beni Affeder Misin
Yükleyen Moonways. - Yüksek çözünürlüklü video keyfini yaÅ�ayın!