25 Eylül 2012 Salı

TAPINAKTA Kİ İBADET...

asıl sorun seçeneksiz olmaktı belki.......  b planı yapmadan yaşamak..oysa ne kadar garanticiydim ben..yine dualite çıktı karşıma..yerçekimsiz derim ya hep bu sefer kararsızdım, çünkü seçeneksizdim..!! karar verememekten değil, verilecek bir karar bulamamaktan.boşluk yaratıyordu düşüncelerim, sonra aynı boşluğa yöneliyordu duygularım... boşluk işte, renksiz, neşesiz, ifadesiz, yat babam kalk babam işte...kalabalık,hep kalabalık, hep kalabalıkta...

faaliyetsiz oldukca gereksiz buluyordum kendimi, beynim boş,  zamanım boş, yüreğim boş...yaratımın içinde bir çift boş göz neyi görebilirdi ki...olanlar, oldu gibi görünenler, aslında gösterilmeyip zannedilenler bir senaryo yazsam, uçuk bir görüntü yönetmenim olsa, boşlukta ki çeşitliliği verebilen,sığdıramazdım 3 saate herhalde.. uzun boylu düşünmek,,, yoğun yansıtmak istemek...çalışan bir kafa gibi  mi algılanır ya da hangi kafayla yazdığın mı en ayık anını??? kuyulardan seslenirken, akustikten mutlu olan ben...kurtarılınca kuyusunu özleyen yine ben... zaten karanlıktan korkup yine karanlığa aşık hepten ben..!! uzun uzadıya seyredip sevemeyen, sevmiş bulunduklarından  da vazgeçemeyen... üşengeçlikten yerinden kalkmayan, kalkınca da oturamayan.. görünenle ,yaşanılan arası istemdışı bir tezatlığı dengelemek amaçlı, anlamak istemeler..illa ki altını kazıp, derin gömmek istemeler.. bittiğini bildiğin halde ,içinde yaşatmalar,kelimeler, cümleler, silüetler..yargı zannedilen gerçekler,kaos görünen bir huzur, keşmekeş algılanan bir dinginlik,az konuşup,çok davranmalar,kestirip attıktan sonra, kesilen parçayı elinde taşımalar....bir çırpı da çırpınarak unutmalar..ağırlığınla ,çoşkunu harmanlamalar..bedeninle gittiğin her yerde,yüreğini yine bilinçsizce ortaya koymalar..şaşkınları telkin etmeler,boyu kısa gelenlere merdiven vermeler... mülteci istekleri olan denyolara had bildirmeler... kendimden uzağa fırlattığım herşeyi, uzaktan seyretmeler..garip duyumsamaların peşinden gitmeler..sade şaşaasında,insan ürkütmeler.. her içine kapanırken ki açılmalar...oluk oluk akanlara set çekmeler..kucak açıp,üşümeler.. çoğu severken bu fazla oldu demeler.. sadece tek birşey düşünüp, çok birşey yazmalar...yani bu ara hep vesaireler.....

HARİKA SAN

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

yorum yaz