29 Kasım 2011 Salı

İNSANIMSI, ŞEY-SAN 'IN sahnesinden

Kendi basina hicbirsey yapamayacak kadar korkak,birini buldugunda gosteri yapacak kadar soytariydi...ayakta dunyalarin,yercekimsiz haleri..olmayani var gosterme cabasi...olandansa utanma,gocunma durumu...sahnesi bostu,kendisi egreti,,basarisizliklar abidesiydi heykeli..senaryosu ilgincti...deli akilli..butun duzgunlerin icinde ilgincti.tek seyircisi ben.alkisi hic haketmedi,, cunki tek basinayken ki provalari muhtesemdi...beni gordugunde,degisiyordu halleri,dogalligi yapay,varligi bulutlu,sesi kisnemekli,bakisi perdeli,palyacoluk desen elbise o degil,zennelik desen ritim o degil,erkeklik desen aslinda belki de tam bir disi.... iste o kendini bilmez halleriydi...

seyrettigim,dusundugum,esinlendigim...cazip olan buydu.....kendisi ve boslugunun,benimle karsilasma anindaydi seyirlik heyecanlarim..kasiftim,hisliydim,monotonlugun otesindeydi seyrettigim..potansiyeli olan fakir ama dahiyane bir ego....kendini bana sunmakta ki beceriksiz hallerindeydi, hatta saklamaktaki aslini demek daha dogru....gitmemi istemezdi hic,yalan oyunlarin oyuncusu....yine gelecegimi bildiginden gitme de demezdi....hatta hep sahneyi terkederdi,nasilsa alkis da yok..!!!! nasıl alkış olsun ki,içinde ki şeytan devredeydi hep,o'nu seyretmek isterken yüreğim...içimi ürperten bir nahoşluk vardı bildiğim,elleyemediğim..elin de mi değildi,şeytanınla mı bütündü??? tekrar tekrar sessiz izleyişlerimin sebebiydi merakım..garipti,aslına dönebilse çok da başarılı olacaktı.ama belki aslı onu sıradan yapacaktı, belki ben onu hiç seyretmeyecektim o zaman...beni çeken ikilemleri değil miydi...Sikca kuser,bir sonra ki gune yeni roller edinir,beni gordukce de en akla gelmeyenini dogaclama gosterir yine giderdi...ifadesi hep huysuz,hep mutsuz,hep sinirli,arkamı döner dönmez şaklabanlaşan bir değişim içindeydi..

Bir gun gelmedim,sonra da,sonra da daha sonra da... O prova da yapmadi bir daha...artik giyinmiyordu da..ciplakti,ciplacik,cirilciplak...yerleri yoktu hafizasinda objelerin, çorap nereye pantolon nereye giyilir..oyunda yazmadi bir daha..düşüncesinde bekledi beni,eyleme dökmedi...belki gelip gelmediğimi bile bilmek istemedi...

duydum...artık sadece dansediyormuş....çırılçıplak...tam ortada,umarsızca..içine kaybolmuş,içinde bir yolcuymuş ama kör de olmuş...kimseyi göremediğinden, nasıl göründüğünde önemi yokmuş....şeytanlı insan...yani ŞEY-SAN.... sanat vardı içinde....belki de SAN-AT..!! delinin zoruna bak:)) sahnesinde iyiydi,bilinçsizdi,eserliydi...artık dans pistinde ne yapar bilmem....o gözleri görürken,bana oynarken güzeldi.merak etmedim hiç..en son öpüşürken görülmüş bir heykelle,biliyorum çok üşüyor....

sevgilerimle

harika san

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

yorum yaz