o kadar önemli,,,o kadar önemliyim ki....o kadar temiz, o kadar kalbi açık, o kadar yalansızım ki... o kadar net...neyse ne..mutluysam mutlu, sinirliysem sinirli...belli olan...ve kırmamak adına, halimi beyan eden..bazen sukünet, bazen hoşgörü, bazende gamımı alın benim diye yardım bekleyen.... hissedilmekle zaman kaybetmeden,, söyleyerek talep eden...içimde adil...hak yemeyen,,, kırdıysam birini, üzerine gönül almadan kendini yaşayamayan...kendimi haklı bulduğum anlar da bile, acaba deyip, durumu soran, yorum alan...hatta kendimi alaşağı edip..hani belki beni çok sevmekten, kırmamaktan dolayı böyle deniyordur diye...sıra sıra şuralarda kendimce hatalarımı sıraladığım bir objektifi olan....,,,, garip tabir edilen, kişi sınıfında, sınıf atlamakla,,sınıfta kalmak arası kararsızlık yaşayan, önemli kişiyim ben..!!!
önemliyim...çünkü netim...önemliyim çünkü merhametli ve vicdanlıyım..önemliyim çünkü çok azında olan dürüstlüğüm var..önemliyim çünkü..fikri, parayı, mutluluğu, kötü anı paylaşabiliyorum..!! önemliyim çünkü canımı yakanın elinden tutabiliyorum, hatta üzüldüğünü düşünüp, bahsini etmeden affedebiliyorum..önemliyim çünkü.....kötülük için, intikam için...tam da vakti gelmişken,, o an bana verilmişken,,o fırsatı hiç değerlendirmedim..!! yapabildiğim tek şey O'nları bensiz bırakmaktı..çünkü zihniyetim, sıcaklığım, sevecenliğim, yol açan değişkenliğim,harikaca yaşam tarzım ve kendimce olabilmek yeterince farklıydı.fark yarattıktan sonra, onları bir sıradanlığın içine terketmek,en büyük ceza olsa gerek...para kazansalarda, harcamaktan keyif alacak arkadaşları,, tecrübe edinseler,bunu tartışacak platformları,ağlayacak olsalar, koşulsuz sıcacıkları olmayacaktı artık...bu aslında terkediş değil...üzüntüden ve akıntıya kürek çekmekten de vazgeçişti....herkes kendi mücadelesini kendi verir...öyle yaa!! bana da ne oluyo ki..?? sevmişmişim...herkes kendini sevecek,, herkes kendini bilecek, herkes kendine değer verecek..!! bunu hissetyemeyene kitap yazsan nolur ki..!! şu olur..ünlü olurum:)))))
ama bunu öğrendiğini düşünenlerde, gördüğüm durumlara, ibret verici mi demeliyim, dehşet verici mi bilemedim...!! böyle sanan ya da böyle olanlarda gördüğüm...sende kimsin heyy hattttt deyip,,olmuşluklarını,beni, hiçe sayacak bir gösteriyle yaşama istekleriydi..burada anlamsız kaldım bir müddet...düşündüm ki ben bir hata yapmış olmalıyım,onlar iyi olsun isterken...zamanlama hatası mı bilmem.hani ilkokul öğrencisine, geometri anlatmak gibi belki benim dersler.....ben gayretimde,seviyeyi düşünemiyorum.kendilerini potansiyel akıllı göreceklerine salak sınıfına sokup,hırs yapıyorlar:)) düşünmüyorlar ki....ben her derse girmem.....!!!her öğrenciye ders vermem..!! öğretmeni sevmekle başlayan derslerini, yarışmakla bitirmeye kalkınca,yenilmektense...etrafa bahis olarak sunup, kötüleme girişimiyle devam eden...ve paylaşmayı değil, yarış haline sokup..YENMEK kelimesini yaşama geçiren birer birey oluyorlar.sadece onların da öğrenme şekli bu işte kadın..!! deyippp,uygulamayı gösterme vakti bulamadığım için, kendimi başarısız sayıyorum...yola çıktıklarını, yolda değişecek olanları,,,aslında,,, sadece,, 'belki de olmaz' a kendimi inandırmak için seçiyorum..!!!
niyet ve BEN bu kadar önemliyken,,işgüzarlık değil yaptığım.talep edilmeyen hiçbirşeyde kendimi vazifeli de saymadım..eleştiriye son derece açık yazdıklarım....ama bir tek isteğim var...işgüzarlık olmasın...eleştirileri önce kendine yapamayan hiçkimseyi,dinlememe özgürlüğüne sahibim..!!bol kese bende de var...!! ama hhopppp dedik abiiii:))) destur ve de savul..!!
sevgilerimle....
HARİKA SAN.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yorum yaz